Zdecydował, że zostanie sługą i rycerzem swej damy. Będzie niezwykle szlachetny i nigdy nie wyjawi swojej miłości, zadowalając się jedynie czuwaniem nad bezpieczeń¬stwem. Naturalnie, pomyślał, odsuwając z melancholią jeżyny, zapadnie przy tym na śmiertelną chorobę (dziewczyna ześliźnie się do potoku, uciekając przed zdradzieckimi objęciami Baverstocka i on, Giles, uratuje ją i umrze). Będzie długo cierpiał na łożu śmierci i odejdzie z tego świata z jej imieniem na spierzchniętych ustach. W tej samej chwili uzmysłowił sobie, że tak naprawdę nie wie, jak ona ma na imię, a panna Stoneham na ustach umierającego nie brzmi tak samo romantycznie, jak „Mary” czy nawet „Cecil”.

uśmiechnął się - po tym, jak nazwałaś ten koszmar
- Dirk! - zawołała go znowu. - Przestań! Do nogi!
pewno się panu przyda.
się objąć. - Wiem, jak się czułaś, jak sam się
- A szkoda.
dziewczyna wstała.
- Owszem - przyznała Sandra. - Joanne niewiele o
- To bardzo podejrzane. -- nachyliłam się w lewo, złapałam lejce Wianka, które wyślizgnęły się z dłoni Orsany. - Jaki sens płacić okup, jeżeli zamknąć krąg może tylko Stróż, a zbójcy o nim nawet nie wspominali i bardzo zdziwili się, nie zobaczywszy rearu na szyi Lena. Zdaje mi się, że amulet interesował ich tylko jako środek władzy nad wilkiem.
Novak spiął się w sobie, obawiając się następnych
- Nie znam szczegółów.
Ścisnęło mi serce, lecz tylko na chwilę, bo szybko się opanowałam. Na co, właściwie, liczyłam? Jednak coś o wiele bardziej mnie niepokoiło.
- A ty wariat. Pale sięgają nam do pasa, wcale nie do jednej trzeciej pnia.
Nie odzywała się.
- Widzisz, tu jest dziecko - w głosie Nika słychać